Wat een heerlijke meergangen-maaltijd was de Formula 1 MSC cruises Gran Premio del Made in Italy e dell’Emilia-Romagna editie 2024! Vooral het toetje mocht er zijn, want een Grand Prix waar de nummers 1 en 2, zonder interventies van een Safety Car, binnen een seconde van elkaar over de finish komen, hebben we al een tijdje niet gehad. Met de pole en de winst voor ene Max Verstappen, lijkt het business as usual. Het was alles behalve dat!
Vrije trainingen
Al het goede komt in drieën, wordt wel eens gezegd. Zo ook de vrije trainingen op de prachtige met gravel en gras omgeven smalle baan van het circuit van Imola. En dan verwacht je dat Red Bull de set-up moeilijkheden van sprint weekenden zoals Miami achter zich kan laten, maar niets was minder waar. Ferrari topte de eerste trainingen en McLaren liet vervolgens zien er ook fantastisch bij te zitten. Zelfs Mercedes leek vrijdag mee te doen, hoewel ze daar al enkele weekenden aanvangen met hogere motorstanden dan de rest. Yuki Tsunoda was de verrassing van de vrijdag met een derde plek in FP2. Zijn vele oefenrondes op het thuis-circuit van het voormalige Toro Rosso / AT gaven hem duidelijk vleugels. De Red Bulls daarentegen bleven het antwoord tot en met FP3 schuldig en noteerden tijden rond P6-P7 met veelvuldige bezoekjes aan de kattenbak. De long runs lieten eveneens een pace deficit zien, van ruim een halve seconde zelfs. Ook afwezig was Aston Martin, dat weer eens een update-pakket slecht zag werken. Kennelijk krijgen ze maar geen correlatie tussen wat de computers ze vertellen en wat er op de baan gebeurt.
Aan de bak op de computer
Voor Verstappen was voor het weekend al aangekondigd dat hij, naast de Formule 1, ook zou deelnemen aan de virtuele 24-uurs race op de Nurburgring die gereden werd door zijn Team Redline. Verstappen zou daar in de avond van de zaterdag en de zondagochtend wat uren voor zijn rekening nemen. Het ambitieuze doel was daarmee om twee overwinningen op zijn naam te schrijven op de zondag. Eerder in het weekend, van vrijdag op zaterdag, was het echter vooral Sebastian Buemi die aan de bak moest op de simulator. Hij heeft 11 uur lang in Milton Keynes alle mogelijke set-up wijzigingen doorgenomen en getest, zodat Red Bull de malheur van de vrijdag achter zich kon laten. Dat lukte in FP3 ten dele, maar bleek vooral in de kwalificatie vruchten af te werpen. Nou ja…aan één kant van de garage. Want Pérez schoof de auto in FP3 de muur in en kwam in de kwalificatie niet uit Q2, waar dat bijvoorbeeld Ricciardo en Tsunoda, maar ook Nico Hulkenberg wel lukte.
Voor pole was het vervolgens een extreem spannend gevecht tussen de Ferrari’s, McLarens en Verstappen, die dus aan het langste eind trok. Maar de top 3 zat binnen een tiende van een seconde! Piastri wist daarbij teamgenoot en kersvers racewinnaar Lando Norris voor te blijven, maar werd 3 plekken naar achter gezet in verband met ‘impeding’ op Kevin Magnussen in Q1. Leclerc en ook Sainz vielen toch wat tegen en gaven respectievelijk twee en vijf tienden toe. Hamilton werd weer eens door Russell verslagen en kwam niet verder dan P8, direct achter de knap presterende Tsunoda.
Waardig eerbetoon
Senna’s naam viel uiteraard ontzettend vaak in dit raceweekend, waarin de 30e verjaardag van zijn overlijden werd gemarkeerd. Gelukkig werd Roland Ratzenberger niet vergeten in alle gebeurtenissen rondom die herdenking. Voor Senna waren er T-shirts, voor Roland een Oostenrijkste armband en button. Seb Vettel, geknipt en geschoren, was weer even terug met de Senna Foundation om zowel een track-run op donderdag te doen als fantastische demo-runs in de 1993 McLaren MP4/8. Met name de zondagse run, vlak voor de Grand Prix, was emotioneel. Na een paar push-laps pakte de Duitser de Braziliaanse en later de Oostenrijkste vlag erbij, zoals ook Senna die in zijn auto had tijdens het fatale ongeluk. Hij gaf beiden daarmee het eerbetoon dat ze verdienden, 30 jaar nadat ze in het harnas sneuvelden.
Dit weekend sneuvelde gelukkig niets en niemand, op wat records na. Senna werd om te beginnen geëvenaard in zijn majestueuze prestatie om 8 Grand Prix op rij van pole position te starten. Net als Prost werd geëvenaard in zijn prestatie om de eerste 7 Grand Prix van een jaar vanaf de eerste plek te mogen aanvangen. Verstappen was er erg blij mee, want hij had er werkelijk stevig voor moeten gaan zitten en er zelfs een flinke Hulken-tow voor nodig gehad. Op zondag passeerde Max vervolgens nog Lewis’ winst-percentage (30.73% vs 30.38%), hoewel dit natuurlijk een ‘ongoing record’ is.
ZZZZpannend!
Dat Max zou winnen was vooraf alles behalve zeker. Drie teams waren duidelijk ‘in contention’…Ferrari met goede race-pace de laatste paar wedstrijden, McLaren met een prima pakket op beide auto’s en natuurlijk een groot vraagteken over de mate waarin Red Bull het lek niet alleen voor één snelle ronde boven had. Alle ingrediënten waren er voor een spannende race. Maar vanaf de start was het eigenlijk een gezapige boel. Max trok vooraan het DRS-gat binnen twee ronden en liep daarna gestaag uit naar ruim 6 seconden voorsprong op Lando Norris, die af en toe wat achterom moest kijken naar Leclerc. Sainz had meer last van een aandringende Piastri, maar mede doordat de ene DRS-zone met 100 meter was ingekort, kwam die niet tot een inhaalactie. En zo kabbelde de race voort, met wat inhaalacties in het achterveld, maar zonder veel spanning. Even schoot iedereen uit de stoel als er weer eens auto het gravel opzocht, zoals Pérez en Hamilton deden. Voor de race had dat weinig gevolgen.
Maar toen ineens kantelde de wedstrijd. Verstappen, die al op scherp stond vanwege 3 track limit infringements op de gele band, begon het moeilijk te krijgen op de harde band. Precies op dat moment zette Norris wat aan vanwege druk die hij kreeg van Leclerc en hij ontdekte dat zijn banden prima reageerden. Met 0.5 seconden per ronde kwam hij dichterbij aan Verstappen, die duidelijk alles op alles moest zetten om de zege veilig te stellen. De laatste 5 ronden was het verschil minder dan 2 seconden en moesten Norris en Verstappen zich het snot voor de ogen rijden. Max had last van een niet goed opladende batterij en zogeheten ‘clipping’, terwijl Norris steeds minder grip van zijn achterbanden kon verwachten. Het verschil aan de meet was minder dan een seconde en de blijdschap daarom des te groter.
Best of the rest
Best of the rest was een balende Leclerc, die mee mocht naar het podium, maar geen moment echt heeft kunnen aanvallen. Piastri zal ook balen met P4, aangezien hij zoveel meer kunnen had doen, als hij door zijn team beter geïnformeerd was in Q1 en niet onnodig 3 plaatsen straf had gekregen. Sainz was dit weekend anoniem. De man die zijn zitje voor volgend jaar kreeg, eindigde voor George Russell omdat Mercedes hem naar binnen haalde voor het punt voor de snelste ronde. Verder had George gek genoeg Hamilton weer het gehele weekend in de spreekwoordelijke achterzak zitten. Pérez is met een P8 ogenschijnlijk aan zijn mid-season dip begonnen en mag in Monaco proberen te werken aan eerherstel. Hij zal zeker de tweede plek in het rijderskampioenschap terug willen, want daar staat Leclerc nu en Norris is hard onderweg hen beiden in te halen.
Druk bij Pérez eindigde vorig jaar in een Q1 exit na een harde aanvaring met de muur. Hoe het dit jaar in Monaco zal gaan, met zoveel aan elkaar gewaagde teams en coureurs, laat zich alleen maar raden. Feit is wel dat er weer een beetje geld te verdienen is door te wedden op een overwinning van Verstappen, dat Max daar gaat voor alleenheerschappij als het gaat om meeste poles op rij en dat dat een enorme tour-de-force gaat zijn, tegen dit sterke veld. Dit zou zomaar het jaar van Leclerc kunnen zijn in Monaco, maar het kan ook plotseling de kant van bijvoorbeeld Piastri op gaan vallen.
