Special - Enkelvoudig Formule 1 Kampioenen
Er zijn in totaal 33 verschillende coureurs ooit wereldkampioen in de Formule 1 geworden. Daarvan zijn er 17 die het ‘slechts’ één keer werden. Deze 17 enkele kampioenen wonnen samen 203 van alle 1018 GP’s die er tot nu toe werden verreden.
Vandaag gaan wij juist over hen praten. We gaan vertellen wie zij waren, en hun prestaties onder de loep nemen.
Statistieken liegen nooit, maar geven aan de waarheid een eigen kleur mee. Die ene titel maakt ze op papier beter dan Montoya, Ickx, Peterson, Berger, Arnoux of Moss, maar minder dan Fittipaldi, Hakkinen, Ascari of Piquet.
Maar waren ze dat ook? Waren het echte ééndagsvliegen of ware kampioenen? En maakt het eigenlijk veel uit? Want wie duikt in de geschiedenis van de enkelvoudige kampioenen stuit op prachtige, heroïsche, maar vaak ook tragische verhalen.
Jeroen Scholte, Jeroen Demmendaal, Charrel Jalving en Lucas Degen bespreken deze 17 rijders. Tellen we Felipe Massa mee in het lijstje toen hij 20 seconde wereld kampioen was in Brazilië. En stellen de vraag; welke rijder hoort zeker in dit rijtje maar werd nooit kampioen?
Overzicht Enkelvoudige Formule 1 Kampioenen
Dr. Emilio Giuseppe "Nino" Farina was een Italiaanse autocoureur. Hij was in 1950 de eerste wereldkampioen in de Formule 1. Giuseppe Farina was actief in de Formule 1 van 1950 tot 1955, scoorde één wereldtitel en won meteen de eerste wedstrijd waaraan hij deelnam in zijn Alfa Romeo Alfetta 159.
Bron: Wikipedia
Mike Hawthorn werd in 1958 op een bijzondere manier wereldkampioen. Tijdens een race in Oporto, Portugal, werd hij eerst gediskwalificeerd, omdat hij tegen de rijrichting in gereden zou hebben. Stirling Moss bestreed de visie van de wedstrijdleiding, waardoor Hawthorn zijn behaalde punten terugkreeg en met één (!) punt voorsprong op Stirling Moss later dat jaar wereldkampioen werd.
Bron: Wikipedia
Philip Toll 'Phil' Hill Jr. was een Amerikaans autocoureur. Hij was een van de twee Amerikanen die wereldkampioen zijn geworden in de Formule 1. Hill werd geboren in Miami, maar groeide op in Santa Monica. In 1949 vertrok hij naar Engeland om een opleiding bij Jaguar te gaan volgen.
Bron: Wikipedia
John Surtees MBE was een Brits motor- en autocoureur die er als enige ooit in slaagde om zowel op de motorfiets als in een Formule 1-auto wereldkampioen te worden.
Bron: Wikipedia
Denis Clive 'Denny' Hulme was een Formule 1-coureur uit Nieuw-Zeeland. Hij werd in 1967 wereldkampioen
In navolging van Jack Brabham en Bruce McLaren mengde Hulme zich medio jaren zestig in het voornamelijk Europese Formule 1-circuit. Na 1965 verstevigde hij geleidelijk zijn positie binnen het F1-team van Brabham, en eindigde in 1966 als vierde in het WK.
Het jaar daarop werd hij wereldkampioen F1 in de Repco-Brabham BT24. Deze wagen (chassis 02) bevindt zich in het Donington Collection Museum in Groot-Brittannië. De titel behaalde hij voornamelijk door de betrouwbaarheid van de Brabham, maar hij wist dat jaar tevens de moeilijke Grands Prix van Monaco en Duitsland (Nürburgring) te winnen.
Bron: Wikipedia
Karl-Jochen Rindt was een autocoureur. Als wees met de Duitse nationaliteit groeide hij bij zijn grootouders in Graz op en reed hij met een Oostenrijkse licentie. Rindt verongelukte tijdens de training voor de Grand Prix Formule 1 van Italië 1970.
Bron: Wikipedia
James Simon Wallis Hunt was een Britse autocoureur. Hij was binnen de Formule 1 ook bekend om zijn nogal wilde levensstijl.
Voor 1976 tekende Hunt bij het team van McLaren. Datzelfde jaar behaalde Hunt zes overwinningen en bemachtigde hij tijdens een verregende Japanse Grand Prix zijn enige wereldtitel, waarbij zijn grootste rivaal van toen, Niki Lauda, tijdens de race stopte wegens de slechte weersomstandigheden. James Hunt werd derde en won met één punt voorsprong de wereldtitel.
In 1977 won Hunt nog drie races, maar daarna ging het snel bergafwaarts. Na een teleurstellend 1978 met McLaren verkaste hij voor 1979 naar het Wolf-team. Na slechts een paar races hield Hunt het voor gezien in de Formule 1, omdat de Wolf, in tegenstelling tot Hunts eerste indruk, een slechte wagen bleek.
Bron: Wikipedia
Andretti wordt beschouwd als een van de meest succesvolle Amerikaanse autocoureurs. Hij is met Dan Gurney een van de twee rijders die races kon winnen in zowel de Formule 1, de Champ Car, de NASCAR en het World Sportscar kampioenschap. Verder won hij races in de Midget car- en Sprintcarraceklassen. Hij won de Daytona 500 in 1967 en de Indianapolis 500 in 1969. Hij won tijdens zijn loopbaan in de Formule 1 twaalf races. Zijn laatste overwinning behaalde hij tijdens de Grand Prix van Nederland in 1978 en hij is tot op heden (peildatum mei 2019) de laatste Amerikaan die een Grand Prix in de Formule 1 kon winnen. Naast zijn Formule 1-titel uit 1978 won hij vier titels in de Amerikaanse Champ Car, drie georganiseerd door de United States Automobile Club in 1965, 1966 en 1969 en de vierde en laatste titel uit 1984, die georganiseerd werd door de CART. In 2000 werd hij als erelid opgenomen in de International Motorsports Hall of Fame.
Bron: Wikipedia
Jody David Scheckter is een voormalige Zuid-Afrikaanse autocoureur. Hij bereikte het hoogtepunt van zijn loopbaan in 1979, toen hij in de Formule 1 de wereldtitel greep. Jody Scheckter begon zijn autosportloopbaan in de Formule Ford en Formule 2.
Bron: Wikipedia
In 1978 werd hij gecontracteerd door Frank Williams en in 1979 begon Jones regelmatig races te winnen. Dat jaar won hij de races in West-Duitsland, Oostenrijk, Nederland en Canada.
In 1980 won hij zijn enige wereldkampioenschap door vijf races (Argentinië, Frankrijk, Groot-Brittannië, Canada, Verenigde Staten-Oost) te winnen. In hetzelfde jaar won hij ook twee races die niet voor het kampioenschap meetelden, de Spaanse en de Australische Grand Prix.
Aan het einde van 1981 besloot Jones zijn Formule 1-loopbaan te beëindigen. Hij deed dat met een overwinning in Las Vegas. Hij werd in 1983 met een aantrekkelijk aanbod door Arrows teruggelokt naar de Formule 1. Deze comeback bleef tot 1 race in Long Beach beperkt. In 1985 werd hij nogmaals naar de F1 gelokt, om te rijden voor het Amerikaanse Haas-team, dat de auto's inschreef als Lola, wat maar weinig met Lola te doen had. Dit was echter geen succes. Jones reed de laatste races van het seizoen 1985 in een auto met een Hartmotor en een vol seizoen in 1986. Na de eerste twee races nog gebruik te hebben gemaakt van de Hartmotor, reed hij de rest van het seizoen in een Lola met een Fordmotor met turbo; aan het einde van 1986 vertrok Jones voorgoed uit de hoogste autosportklasse.
Hij bleef daarna nog enige tijd actief in sportwagenraces en in Australië in lokale toerwagenraces.
Bron: Wikipedia
Keijo Erik Rosberg begon zijn autosportloopbaan in de Formule Vee, waarna hij doorging naar de Formule 2. In 1980 tekende hij bij het Formule 1-team van Emerson Fittipaldi, waar hij ook in 1981 reed. Deze auto was echter bedroevend slecht en Rosberg verliet het team halverwege zijn tweede seizoen.
Voor 1982 stapte hij over naar het team van Williams, waar een lege plek was ontstaan door het vertrek van wereldkampioen Alan Jones. Toen teamgenoot Carlos Reutemann na twee races de sport verliet, was Rosberg opeens eerste rijder bij Williams. In een seizoen waarin de turbowagens domineerden en geen enkele coureur meer dan twee overwinningen behaalde, wist Rosberg met slechts één zege in zijn niet-turbowagen de wereldtitel te veroveren.
Bron: Wikipedia
Nigel Ernest James Mansell is een Brits oud-autocoureur. Hij heeft onder andere van 1980 tot en met 1995 in de Formule 1-klasse gereden, en werd in 1992 wereldkampioen.
Bron: Wikipedia
Damon Graham Devereux Hill is een voormalige Britse autocoureur. Hij is de zoon van tweevoudig Formule 1-wereldkampioen Graham Hill. Hill werd zelf wereldkampioen Formule 1 in 1996 en was daarmee lange tijd de enige zoon van een wereldkampioen Formule 1, die zelf ook wereldkampioen werd.
Bron: Wikipedia
Jacques Joseph Charles Villeneuve is een Canadees autocoureur, die in 1997 wereldkampioen Formule 1 werd. Jacques is de zoon van Gilles Villeneuve, een autocoureur die in 1982 tijdens de kwalificatie op het circuit van Zolder verongelukte.
Bron: Wikipedia
Kimi-Matias Räikkönen is een Fins autocoureur. In 2007 werd hij wereldkampioen in de Formule 1 voor Ferrari. Zijn bijnaam is The Iceman. Nadat hij in 2009 vervangen werd bij Ferrari door Fernando Alonso, besloot Räikkönen om de Formule 1 tijdelijk vaarwel te zeggen.
Bron: Wikipedia
Kimi-Matias Räikkönen is een Fins autocoureur. In 2007 werd hij wereldkampioen in de Formule 1 voor Ferrari. Zijn bijnaam is The Iceman. Nadat hij in 2009 vervangen werd bij Ferrari door Fernando Alonso, besloot Räikkönen om de Formule 1 tijdelijk vaarwel te zeggen.
Bron: Wikipedia
Nico Erik Rosberg is een Duits-Fins voormalig Formule 1-coureur. Hij maakte zijn debuut in 2006 voor Williams en reed vanaf 2010 tot en met 2016 voor Mercedes. In 2014 en 2015 werd hij tweede in het wereldkampioenschap, alvorens in 2016 voor het eerst in zijn carrière wereldkampioen te worden.
Bron: Wikipedia
Wil je ons supporten?
We maken deze Formule 1 Podcast met veel passie en plezier iedere keer weer. We steken er veel tijd en energie in en we willen onafhankelijk blijven zodat we kunnen zeggen wat wij vinden. En we maken kosten, zoals marketing, hosting, drankje enz. Zou je ons willen supporten?
Als je lid wordt, krijg je oa. extra content en kan je tijdens het Grand Prix weekend meechatten in de Telegram groep.
Lid Worden Eénmalige donatie
