Special - Crap F1 teams (3-delig)
Een volledig subjectieve lijst van beroerde Formule 1-teams, beginnende met de meest hoopvolle en eindigend met de meest idiote pogingen. Een driedelige serie waarbij we omlaag op zoek naar laagste de achterhoede teams.
Huub Rothengatter zei ooit: “In de Formule 1 bestaan geen slechte teams, net zomin als er slechte auto’s worden gebouwd. Het is een kwestie van budget.” Helemaal ongelijk had hij niet, maar helemaal gelijk ook niet. De historie van de Formule 1 barst immers van de gelukszoekers. Teams die, aangetrokken door de glamour van de sport en in een poging eeuwige roem te vergaren, hopeloos faalden in hun deelname aan de gold rush die Formule 1 heet. Uiteindelijk kan niet iedereen een Mercedes, McLaren, Ferrari of Red Bull zijn - en spectaculair falen kan ook heel mooi, of ronduit vermakelijk, zijn.
Sommige teams kwamen de sport in met goede bedoelingen en zelfs goede vooruitzichten; anderen waren bij voorbaat al kansloos en hadden beter gewoon thuis kunnen blijven. Sommige teambazen en -eigenaren waren simpelweg naïef of onderschatten hoeveel er nodig was om success te halen; anderen waren excentriekelingen, narcisten of (zoals dat heet in goed Suske en Wiske-Vlaams) gewoon pure booswichten.
In de komende delen van de RaceReporter special: een volledig subjectieve lijst van beroerde Formule 1-teams, beginnende met de meest hoopvolle en eindigend met de meest idiote pogingen. We ontmoeten teambazen, sponsoren, engineers en andere paradijsvogels die niet direct een duidelijke rol hadden, maar wel een cruciale rol speelden. En we ontmoeten een select groepje van coureurs die zich maar niet konden ontworstelen aan de staart van de grid: de Bertrand Gachots van deze wereld, de Roberto Moreno’s, de Tommy Byrne’s, de Gabriele Tarquini’s.
Larrousse (FRA): 114 entries, 113 starts in 1987–1994, beste resultaat 3e, 22 WK-punten
De eerste, maar zeker niet de laatste vermelding van Lola in deze lijst. Gerard Larrousse had een reeks aan twijfelachtige partners, maar echt succesvol werd hij nooit.
Ensign (UK): 133 entries, 99 starts tussen 1973 en 1982. Beste resultaat 4e, 19 WK-punten
Hoe Mo Nunn 10 jaar lang de eindjes aan elkaar plakt. Met 0 resultaat.
Dallara/BMS Scuderia Italia (ITA): 96 entries, 94 starts in 1988-1993, beste resultaat 3e (x1), 15 WK-punten
Zowel Dallara als Lola probeerden een succes te maken van het Scuderia Italia-project. Dat ging maar zo-zo, en het avontuur eindigde in een fusie met Minardi.
Brabham-Yamaha/Judd (UK): 59 entries, 51 starts in 1989–92, beste resultaat 3e, 13 WK-punten
In niets te vergelijken met het Brabham uit de hoogtijdagen van Sir Jack, of zelfs dat van Bernie Ecclestone. De laatste versie van Brabham, doorverkocht aan een groep obscure Zwitserse en Japanse financiers, deed meestal pijn aan de ogen.
ATS (DE): 116 entries, 99 starts in 1977-84, beste resultaat 5e (x3), 8 WK-punten
Velgenmagnaat Günther Schmid wist alles over autoracen - en wist vooral meer dan zijn rijders. Althans, dat vond hij zelf.
Theodore (HK): 51 entries, 34 starts in 1978–83, beste resultaat 5e (x2), 7 WK-punten
Het team van Hong Kong zakenman Teddy Yip
Onyx/Monteverdi (UK): 26 entries, 17 starts in 1989–90, beste resultaat 3e, 6 WK-punten
Een paars/roze auto, gefinancierd door een Belgische zwendelaar, die naar het podium reed in Estoril. What’s not to like?
Vel’s Parnelli Jones Racing (US): 16 entries, 16 starts in 74, 75 en 76, beste resultaat 4e, 6 WK-punten
Indy 500-winnaar probeerde het ook in de Formule 1, maar met aanmerkelijk minder succes.
Rial (DE): 32 entries, 20 starts in 1988–89, beste resultaat 4e (x2), 6 WK-punten
Na de ondergang van ATS was Günther Schmid nog niet klaar. Rial had zo mooi kunnen zijn.
Osella (ITA): 172 entries, 132 starts tussen 1980 en 1990, beste resultaat 4e en een keer 5e, 5 WK-punten
Enzo Osella begon met de steun van een aftershave-merk en de Italiaanse overheid, plus Eddie Cheever als coureur. Daarna ging het vooral bergafwaarts.
Super Aguri (JP): 39 starts tussen 2006-08, beste resultaat 6e, 4 WK-punten
Takuma Sato en Anthony Davidson waren te goed voor Aguri, Yuji Ide veel te slecht. Go figure.
Virgin/Marussia/Manor (UK): 111 entries, 111 starts in 2010–16, beste resultaat 9e, 2 WK-punten
Richard Branson begon, daarna namen de Russen het over. Recept voor een kleine ramp.
Zakspeed (DE): 74 entries, 54 starts in 1985–89, beste resultaat 5e, 2 WK-punten
Sportscarteam dat met eigen chassis én motor de F1 inging. Hoe goed die was? Vraag dat maar aan Huub Rothengatter. Een samenwerking met Yamaha werd de doodsteek.
AGS (FR): 76 entries, 48 starts in 1986–1991, beste resultaat 6e (2x), 2 WK-punten
Een garagehouder uit een Frans dorp met 4.000 zielen dacht dat hij een succesvol F1-team kon runnen. De realiteit wees anders uit.
Tecno (ITA): 14 entries, 10 starts in 1972–73, beste resultaat 6e, 1 WK-punt
Wat er misgaat wanneer een sponsor en een teameigenaar elk een eigen chassis laten ontwerpen …
Midland/Spyker (RUS/NL): 35 entries, 35 starts in 2006–07, beste resultaat 8e, 1 WK-punt
Eerst Russische investeerders, daarna Victor Muller. Je kunt het beter treffen.
Team Rebaque (UK): 30 entries, 19 starts in 1978-79 starts, beste resultaat 6e, 1 WK-punt
Het verhaal van Hector Rebaque: vrijwel altijd een topauto, maar nooit een topprestatie
Lotus/Caterham (UK): 94 starts in 2010–14, beste resultaat 11e (x2)
Tony Fernandes heeft van heel veel dingen verstand. Van Formule 1, not so much.
Eifelland (DE): 8 starts in 1972, beste resultaat 10e
Je kunt een advertentie in de krant kopen als caravanboer. Of je start een eigen Formule 1-team met een omgebouwde March.
Boro (NL): 8 starts in 76 en 77, beste resultaat 8e
Wat de broers Bob en Rody allemaal uitspookten nadat de rechter had bepaald dat ze een F1-auto bezaten
Kojima (JP): 2 starts in 1976–77, beste resultaat 11e (2x)
Twee Grand Prix’ van Japan, meer was het niet. Maar Kojima kwalificeerde zich in 1977 keurig in de top 10
Simtek (UK): 21 entries, 20 starts in 1994–95, beste resultaat 9e (2x)
Nick Wirth was een briljant engineer, maar van zakendoen had hij weinig verstand. En hij had pech, ongelooflijk veel pech.
HRT (ESP): 58 entries, 56 starts in 2010–12, beste resultaat 14e (x3)
Ooit begonnen als Campos Racing, maar die kon het geld niet bijeenkrijgen. Hispania Racing ook niet, zo bleek later.
Pacific (UK): 33 entries, 22 starts in 1994–95, beste resultaat 8e (2x)
Keith Wiggins dacht dat hij in 1994 mee kon draaien in de top zes. He thought wrong.
RAM Racing (UK): 44 entries, 30 starts in 1983-85, beste resultaat 8e
Na jaren van klantenauto’s ging RAM het in 1983 met een eigen ontwerp proberen. Dat hadden ze beter kunnen laten.
Team Merzario (IT): 38 entries, 13 starts in 1977-79, beste resultaat 14e
De wanhoop is nabij wanneer je als crapteam de crap van een ander crapteam op koopt - de man met de Stetson.
Forti (ITA): 27 entries, 23 starts in 1995–96, beste resultaat 7e
De vuurdoop van Pedro Paulo Diniz. En daarmee zijn de pluspunten wel genoemd.
Spirit (UK): 25 entries, 23 starts in 1983–85, beste resultaat 7e
Het had zo mooi kunnen zijn. Totdat Honda besloot om met een ándere privateer in zee te gaan.
Modena (ITA): 16 entries, 6 starts in 1991, beste resultaat 7e
Het dichtste dat Lamborghini ooit bij een fabrieksteam kwam.
Fondmetal (ITA): 29 entries, 19 starts in 1991–92, beste resultaat 10e
De voortzetting van Osella. Veel beter ging het niet, vooral slechter.
Lyncar (UK): 2 entries, 1 start in 1974–75, beste resultaat 17e
Formule 1 als sidestep.
Token (UK): 4 entries, 3 starts in 1974, beste resultaat 14e
Ron Dennis wilde hiermee de F1 in, maar was zo verstandig het toch maar niet te doen.
Eurobrun (ITA): 46 entries, 21 starts in 1988–90, beste resultaat 11e
Een heel seizoen niet door de prekwalificatie komen, en toch doorgaan. Pure doorzetters.
LEC (UK): 10 entries, 7 starts in 1973 en 1977, beste resultaat 9e
Je kunt een advertentie in de krant kopen als koelkastenfabrikant. Of je start een eigen Formule 1-team.
Trojan-Tauranac Racing (UK): 8 entries, 6 starts in 1974, beste resultaat 10e (2x)
Hoe een ogenschijnlijk mooie combinatie tussen een succesvolle autofabrikant enerzijds en een succesvolle F1 ontwerper anderzijds, toch uit kan lopen op helemaal niets.
Coloni (ITA): 82 entries, 14 starts in 1987–1991, beste resultaat 8e
Voor wie vergeten was dat Subaru ooit een Formule 1-motor bouwde. Dat vergeten ze zelf liever ook, trouwens.
Silvio Moser Racing Team (ITA/SUI): 6 entries, 2 starts in 1970–71, geen finish
Peter Sauber in de jaren zeventig. Maar dan veeeeeeel slechter.
Maki (JP): 8 entries, 0 starts in 1974–76, 8x DNQ
Een Japans hoopje treurigheid. Mijn eigen woorden… Tony Trimmer kon er niet om lachen.
Life (ITA): 14 entries, 0 starts in 1990, 14x DNPQ
De showcase voor de befaamde W12-motor. Enige probleem: het ding kwam 440 PK tekort.
Andrea Moda (ITA): 9 entries, 1 start in 1992, geen finish
Waar te beginnen met dit team van een Italiaanse designer van damesschoenen? Coloni was een Zwitsers uurwerk, vergeleken met deze chaos.
Jolly Club of Switserland (SUI): 1 entry, 0 starts in 1977, geen resultaat
De Zwitsers maakten er kort gezegd een potje van in de jaren zeventig.
Kauhsen (DE): 2 entries, 0 starts in 1979, 2x DNQ
Tip van de redactie: áls je dan besluit een Lotus 78 na te maken, doe het dan goed.
Mastercard Lola (UK): 1 entry, 0 starts in 1997, geen resultaat
Eric Broadley. What on earth were you thinking?
Wil je ons supporten?
We maken deze Formule 1 Podcast met veel passie en plezier iedere keer weer. We steken er veel tijd en energie in en we willen onafhankelijk blijven zodat we kunnen zeggen wat wij vinden. En we maken kosten, zoals marketing, hosting, drankje enz. Zou je ons willen supporten?
Als je lid wordt, krijg je oa. extra content en kan je tijdens het Grand Prix weekend meechatten in de Telegram groep.
Lid Worden Eénmalige donatie
