Tekst: Rob Beltman
Foto: Red Bull Content Pool
De eindsprint smaakt naar méér!
Na een bizar lange nazomerstop van 3 weken, waarin de teams wel allemaal door konden werken aan hun bolides, was het afgelopen weekend ‘back to business’ voor de F1. En meteen kregen de heren coureurs een druk Sprint-weekend voor de kiezen op een deels geresurfaced Circuit of the America’s. Een rijdersbaan, waar de snelle S-en en lange rechte stukken zo anders aandoen dan de zielloze parkeerplaats-baan in Miami of het gekunstelde nachtelijk theater in Las Vegas. Het spel was weer op de wagen, en om de knikkers zou het gaan. Max vs Lando, McLaren vs Red Bull…en waar er twee vechten om een been…gingen Charles en de Scuderia ermee heen!
Bib-gate
De strijd tussen McLaren en Red Bull ging op donderdag al volle bak aan vanwege een nieuw schandaal. Dit keer ging het minder om de vleugels van de Papaya’s, hoewel ze die wel aan hebben moeten passen, maar om de drankjesfabrikant die je vleugels geeft. IN de cockpit van de bolide van Max en Checo bleek namelijk een device te zitten dat de rijhoogte kan veranderen. Andere teams hebben precies dezelfde tooling, alleen niet in de cockpit. Het vermoeden dat werd geuit was dat Red Bull hierdoor tussen quali en de race, dus onder Parc Fermé, aanpassingen zou kunnen doen. Red Bull ontkrachtte dit en liet het de FIA uitgebreid zien. Om de concurrentie tevreden te stellen, werd het mechanisme toch verzegeld en moet het vanaf Brazilië niet meer in de cockpit gesitueerd zijn. Zaak gesloten? Welnee, want zoals Verstappen erover zou zeggen in zijn media-sessies: Zak mag Horner niet (en vice versa) en dus gaat het moddergooien nog wel even door. Max zegt zich ervoor af te sluiten en lekker MotoGP te gaan kijken. Goede tip, overigens!
Nachtelijk vertier
F1 is zoveel beter als de coureurs hun rechtervoet laten spreken. Dus was het in de avond op vrijdag al tijd voor een heerlijke kwalificatiesessie. De Sprint Qualifying verraste met name omdat bij sommige coureurs track limits toch wel weer een dingetje was en er eigenlijk geen ruimte is voor een echte ‘herkansing’ in het snelle format. Zo kregen we een vroege exit voor Piastri en voor Albon, strandde Checo in SQ2, maar wist Franco Colapinto zich briljant naar SQ3 te rijden, tezamen met twee Haas-coureurs en Yuki Tsunoda. SQ3 was overigens een prooi voor Verstappen, die nipt de vroeg naar buiten rijdende Mercedes van George Russell wist te verslaan (0.01s), met daarachter Leclerc, Norris en Sainz. Hamilton deed zijn beklag over de keuze van zijn team om zo vroeg te gaan, maar moest ook gewoon een halve seconde toegeven op zijn teamgenoot die op hetzelfde moment op de baan was.
Super-Saturday start spannend
De zaterdag in Austin was volgepakt met actie. De sprint race en de kwalificatie voor de hoofdrace op dezelfde dag, dat is toch een super affiche en een goede reden om een lekker te gaan tailgaten rond het Circuit of the America’s. De dag stelde niet teleur, al eindigde het een beetje in een anti-climax.
Bij de start van de Sprint liet Verstappen zien dat de leiding behouden wel degelijk mogelijk is, maar van het aanstormende geweld achter hem wist vooral Norris het meest te profiteren. Russell verloor een plaats, maar worstelde al snel met zijn mediums, terwijl de Ferrari’s aantoonden over flink wat race pace te beschikken. Ze waren echter ook ongeveer op dezelfde 30 meter asfalt te vinden en knokten een mooi gevecht uit, waarbij Sainz aan het langste eind trok. Hij verschalkte Russell en een zichzelf opzichtig verremmende Norris om voor de Scuderia een fraaie P2 zeker te stellen. .
Verder achterin broeide een mini-vete tussen Lawson en veteraan Alonso, die de net instappende rookie flink op de korrel nam dit weekend en ook even wat Netflix DtS materiaal produceerde door opzichtig een gesprekje aan te gaan. Een beetje Senna-Schumi light, zeg maar. Ook was er in de sprint een aardig gevecht tussen Yuki en Perez, wat natuurlijk een beetje extra smaak kreeg door het geknok om het zitje naast Verstappen. Horner zei dit weekend tegen Sky nog over de constructeurstitel dat hun rivalen ‘are hunting in pairs’. Zou het afscheid van de Mexicaan volgende week al aangekondigd worden in zijn thuis Grand Prix?
Drama in de kwalificatie
Perez zelf lijkt zijn team weinig sportieve redenen te geven om hem te behouden. In de kwalificatie op de zaterdagmiddag was P10 kennelijk het hoogst haalbare. Hij heeft dit seizoen nog geen moment van waarde kunnen zijn in de strijd die zijn teamgenoot voert met Norris, laat staan in het constructeurskampioenschap. Nu leek Max zelf qua pace wel voldoende in huis te hebben om Norris van de pole af te houden, maar een foutje in de laatste bocht van de eerste run in Q3 maakte toch dat hij op enkele duizendsten bleef steken. Dat zou in de laatste run beter moeten en hij was daar ook aan een goede verbetering bezig, toen Russell de limiet van zijn Mercedes bereikte en hem hard de muur in knalde. Stevige schade voor de auto, maar George kwam er goed vanaf. Voor alle anderen was de tweede run echter verknald en dus kon Norris pole positie vieren op een circuit waar je daar niet altijd veel voordeel van hebt.
Achterin het veld was het ook een Mercedes die de aandacht trok. Meervoudig winnaar van de GP van de Verenigde Staten Lewis Hamilton sloot aan achter zijn oud-teamgenoot Bottas en bleef steken op P19. Geen balans, geen pace in zijn bolide. De twee Williams coureurs vlogen er ook veel te snel uit: Colapinto stond op 0.01s van Albon op P17. Punten vanaf daar zouden wel eens lastig kunnen worden. Niet alleen voor hen, maar ook voor de met 60 plaatsen gridstraf opgezadelde Liam Lawson en een vanuit de pitstraat startende Russell. Ze zouden het allemaal toch waar gaan maken, met name door te gaan voor een slimme Hard-Medium strategie die gewoon uitstekend werkte en zorgde voor leuke baanactie.
Vooraan actie vooral náást de baan
Vanaf het moment dat de lichten uitgingen in Austin was er actie…en gedoe. Norris liet een te groot gat aan de binnenkant en Verstappen dook erin. Doordat beiden wijd gingen, profiteerde Leclerc knap en was die vervolgens aan de horizon verdwenen. Sainz zette initieel wat druk op Verstappen, maar kreeg nauwelijks druk van Norris, die de pace niet leek te hebben op P4. Bij Sainz dreigde nog even een plots verlies van motorvermogen bij het uitaccellereren een probleem te worden (hij rook zelfs brandstof in de cockpit), maar dat euvel werd met wat instellingen in de software verholpen. Door een vroege switch naar de harde band wist hij Verstappen voorbij te komen en onbedreigd de 1-2 voor de Scuderia te garanderen. Bravissimo!
Daarachter koos Norris voor een off-set van 6 ronden ten opzichte van Verstappen, waardoor hij ook zo’n 6 seconden goed moest gaan maken na de stop. Dat lukte in aardig tempo, hoewel niet zo snel als de hyperige ‘striking distance’ voorspelling van de F1 suggereerde. Max gaf vervolgens rondenlang een masterclass verdedigend rijden. Met slimme lijnen, goede exits en hier en daar een verdedigende actie leek het of Norris steeds gekkere dingen moest gaan proberen om de Nederlander te passeren. Zo’n 4 ronden voor het einde kwam dan eindelijk het moment dat niet kon uitblijven. Een gat van 0.3 seconden bij het uitkomen van bocht 11, DRS en een overtake-push brachten Norris langszij. Maar hij zat aan de buitenkant en dat is een recept voor ellende.
Verstappen deed wat Verstappen doet. Laat remmen, als eerste bij de apex zijn en dus de exit mogen dicteren. De auto aan de buitenkant moet dan eieren voor het geld kiezen. Dat doe je ook als er een muur staat of grind ligt, maar de ruime run-offs van Austin nodigen uit tot gas geven. Dat deed Lando dan ook en hij passeerde Max buiten de baan. Nu hield Max zelf ook geen enkele van zijn vier de wielen op de baan en was er twijfel. De driving standards laten toe wat Verstappen deed, mits je volledig in control bent van je auto en zelf dus ook de bocht haalt. Het non-event van de GP van Brazilië ’21 schoot de meeste Britten alweer in het hoofd. Het moet gezegd: Had Lando de plek teruggegeven, dan had McLaren nog een sterke case gehad om de stewards te manen Verstappen te bestraffen. Hij had dan immers nog wel voordeel (positiebehoud) gehaald uit het van de baan gaan en ze hadden zelfs een case kunnen maken voor ‘forcing another driver off the track’. Maar McLaren instrueerde Norris verkeerd en vertelde hem dat ze hem voor hadden zien liggen bij de apex. Vervolgens maakte Norris bij het ingaan van bocht 1 een late verdedigende manoeuvre die op zich ook al een tijdstraf waardig was: moving under braking…ook bekend als ‘De Verstappen Regel’. De tweede overigens, dus niet die van de minimum leeftijd en ook niet die over het naast andere auto’s rijden onder de Safety Car.
Met lege handen…
Lang verhaal kort: Verstappen pakte een dik verdiende P3 in een auto die zijn meer dan matige Mexicaanse makker met moeite naar naar P7 manoeuvreerde. Norris baalde misschien wel net zo veel van het niet teruggeven van een duidelijk buiten de baan behaalde positiewinst als van het feit dat hij gepiepeld was door Verstappen. Bij de start en bij het slotstuk. Hij roemde het gevecht met Max wel nadrukkelijk, maar heeft weer wat soul-searching te doen. De rest van de Papaya stal uit vooral heel veel ongenoegen over de stewards, die inconsistent zouden zijn. Het startincident was daarbij te billijken, maar de straf voor buiten de baan inhalen kennelijk niet. Er moet opnieuw naar de regels gekeken worden, klonk het dan ook.
Wat daarbij natuurlijk echt meespeelt is dat, sinds de 6e race van dit jaar, McLaren een serieus winnend pakket heeft gehad. Maar de prestatie in Austin was zeker niet dominant en Ferrari had deze race toch wel gewonnen. Dat doet niets af aan het feit dat de coureur met de meeste punten sinds Miami niet Lando Norris heet, maar Max Verstappen. En ja, dat komt deels door Max. doorheen de gehele kwakkelperiode van het team uit Milton Keynes wist hij het maximale uit zichzelf en de auto te halen. Maar Lando maakt foutjes, het team heeft het op strategie te vaak laten liggen en Hongarije had natuurlijk Norris’ kant op moeten vallen met beter management van het team. Dat alles maakt dat de achterstand nu 57 punten is, met nog 5 races (en twee sprints) te gaan. Maar Red Bull heeft het lek qua balans in ieder geval half boven, terwijl Ferrari nu McLaren voor de constructeurstitel op de hielen kan gaan zitten. Gegeven hun performance dit jaar, kun en moet je je toch niet voorstellen dat McLaren aan het einde van ’24 met lege handen staat…